Anne-Marijke Podt is kandidaat kamerlid voor D66
Omdat we allemaal recht hebben op een overheid die werkt voor iedereen
Anne-Marijke Podt is kandidaat kamerlid voor D66
Vertrouwen
Mensen
Oplossingen
Een overheid die werkt voor iedereen
Veel mensen die rekenen op de overheid, krijgen te maken met beleid, wet- en regelgeving die hen, onbedoeld, verder in de problemen helpt. Mensen lopen vast in het systeem, worden onderschat en gewantrouwd. Regels of wetten zitten de meest logische oplossing in de weg. Dat moet anders.
De consequenties van een overheid die niet voor iedereen werkt, zie ik in mijn werk, als zelfstandig adviseur sociaal domein bij gemeenten, en als raadslid. Mensen verliezen vertrouwen in overheid en politiek, dreigen zich af te keren. Juist D66, de partij van vertrouwen in mensen, van kansen, van vrijheid en ontplooiingsmogelijkheden, moet zich dat aantrekken. Want de overheid moet er zijn om jou te helpen als je er zelf niet uitkomt.
De afgelopen jaren heb ik hier als raadslid aan gewerkt. Ik maakte een initiatiefvoorstel over dak- en thuisloze jongeren, samen met jongeren zelf. Dat leidde tot een nieuwe, vierjarige aanpak dwars door de gemeentelijke organisatie heen. Ik zorgde voor minder papierwerk voor mensen in armoede, meer mogelijkheden voor om- en bijscholing voor mensen in de bijstand, betere voorlichting over het Nederlandse zorgsysteem voor vluchtelingen en voor toegang tot maaltijden voor mensen die dakloos werden.
Juist in een tijd dat kansengelijkheid afneemt, polarisatie stijgt en corona zorgt voor meer onzekerheid, wil ik hier in de Tweede Kamer mee aan de slag. Ik heb veel ervaring met het politieke handwerk én met de praktijk van de uitvoering. Ik heb een netwerk in het hele land dat me scherp zal houden op de impact van Haagse plannen op het leven van mensen. En ik barst van de ideeën om te zorgen dat mensen weer vertrouwen krijgen in een overheid die er ook voor hen is.
Want we hebben allemaal recht op een overheid die weer werkt voor iedereen.
Met mij in gesprek gaan?
g
Meedoen of meedenken?
g
Steun je mij?
Ik sta op plaats 26 op de lijst van D66. Wil je mij volgen, kennismaken of meedenken? Dat kan allemaal - klik vooral op een van de links hierboven.
Stem op een vrouw
In deze mini-podcast ga ik met Jessica van der Plas in gesprek over actief worden in de politiek: Hoe doe je dat? Waarom is politiek voor iedereen? En hoe krijg je dingen voor elkaar?
@Home
Inmiddels woon ik alweer 13 jaar in Utrecht, met vriend en tienjarige dochter. Maar mijn ‘roots’ liggen in de Alblasserwaard, in Papendrecht. Na de middelbare school verhuisde ik naar Delft, waar ik Industrieel Ontwerpen aan de TU studeerde. Ik blijf een bèta – met een voorliefde voor systemen (technisch en maatschappelijk) en Excel. Na mijn studie werkte ik bijna 15 jaar voor ontwikkelingsorganisaties in Afrika en Latijns-Amerika, onder meer aan de implementatie van ICT in ziekenhuizen en op scholen. Vooral voor dat laatste continent heb ik een zwak: ik ben dol op reizen, de Spaanse taal, Mexicaans koken en Latijns-Amerikaanse dans. Inmiddels geef ik als zelfstandig adviseur advies aan gemeenten en werk ik als gespreksleider bij bijeenkomsten.
Concrete resultaten
De afgelopen 6 jaar was ik raadslid in Utrecht. Ik ben trots op (onder meer) deze resultaten. Praktische oplossingen voor en met mensen die het betreft.
Veel mensen die gebruik (moeten kunnen) maken van armoederegelingen raken in de knoop door de grote hoeveelheid papierwerk die dit vergt. Ik maakte werk van meer vertrouwen en minder bureaucratie rond de Utrechtse armoederegelingen: zo hoef je voor sommige zaken minder papieren in te vullen en als je eenmaal één regeling hebt aangevraagd moet het makkelijker zijn om ook andere ondersteuning aan te vragen.
Alleenstaande minderjarige vluchtelingen hebben (anders dan Nederlandse jongeren) geen recht op verlengde pleegzorg (tot 21 jaar) terwijl ze dat juist hard nodig hebben om hun weg te vinden in Nederland.
Op mijn initiatief wordt verlengde pleegzorg voor deze groep nu door de gemeente Utrecht betaald. In de opvang van deze jongeren kwam er bovendien op mijn initiatief betere begeleiding, met zeggenschap voor de jongeren zelf.
Voor sommige jongeren is de fase van volwassen worden een ingewikkelde tijd. Door weinig inkomen, slechte samenwerking in de zorg en veel kastje-naar-de-muur, lopen zij het risico op straat te belanden. In Nederland zijn zo’n 13.000 jongeren dak- of thuisloos.
Ik maakte een initiatiefvoorstel voor het voorkomen van dak- en thuisloosheid bij jongvolwassenen, samen met jongeren zelf. Het voorstel leidde tot een vierjarige aanpak door de gehele gemeentelijke organisatie (van inkomen tot wonen en van onderwijs tot zorg). Stichting Zwerfjongeren Nederland deelde het voorstel ter inspiratie met gemeenteraadsleden en ambtenaren in heel Nederland.
Voor veel nieuwkomers is de eerste periode in Nederland er een van veel wachten, weinig ontwikkeling en veel afhankelijkheid van anderen. Door mensen daadwerkelijk mee te laten denken en praten maken we beter gebruik van hun kennis en ervaring en zorgen we dat ze kennismaken met medezeggenschap – op z’n Nederlands.
Ik zorgde dat er in Utrechtse asielzoekerscentra een echte medezeggenschapsraad komt. Mijn volgende stap is dit ook voor de nieuwe inburgering te organiseren.
