“Waar haal je de tijd en energie vandaan?”, verzuchtte een vriendin en mede-moeder onder mijn Facebook status van mijn kandidaatstelling voor de Raad. Ze was niet de eerste. Veel mensen (met en zonder kinderen) reageren met een zekere verbazing op de combinatie van politiek en ouderschap. Toegegeven, bijeenkomsten en borrels op tijden dat ik normaal gesproken romantisch met mijn lief op de bank in slaap val (lees: rond tien uur ’s avonds) vallen niet altijd mee. En het vergt wat puzzelen (en een hele flexibele partner) om het allemaal in te passen. Toch kan ik me nauwelijks een levensfase voorstellen die méér geschikt is voor politieke activiteit.
Ongeveer vijf maanden na de geboorte van mijn dochter ging ik weer voor het eerst naar Kenia voor mijn werk. Vreemd, en spannend, en bevrijdend en een beetje alleen. Het bleek wel dat mijn blik op de wereld was veranderd: ineens stapte ik met minder onverschilligheid aan boord van dubieuze Keniaanse luchtvaartmaatschappijen. En belangrijker: inkomens van boerenfamilies en goede scholen waren geen abstractie meer: iedere stap vooruit ging, nog veel meer dan daarvoor, over ménsen. Mensen met kinderen. De potentie van een volgende generatie. De motivatie om echt iets te veranderen was nog nooit zo groot.
Op heel veel vlakken verandert er eigenlijk niets als je kinderen krijgt. Het politieke spel vond ik altijd al leuk, en dat is niet ineens weg. Sommige dingen zijn wel anders. Waarschijnlijk zijn er weinig mensen die zo’n binding hebben met hun stad als ouders. Utrecht is niet langer vooral een handige plek om te wonen tussen twee werkplekken, maar in de eerste plaats de plek waar mijn kind naar de crèche gaat, naar school, over een (hopelijk) veilig fietspad. Waar we gebruik maken van parken, en zwembaden en consultatiebureaus. Waar heel veel andere kinderen met hun ouders hetzelfde doen.
Het feit dat er (gelukkig) heel veel andere ouders politiek actief zijn is dan ook niet alleen omdat er nu eenmaal veel ouders zíjn. Ouders hebben, misschien op grootouders na, de ultieme motivatie te verbeteren, het een beetje mooier achter te laten. De Toekomst enzo.
Dichtbij huis of (heel) ver weg: dit is de wereld waarin zij zal opgroeien. So it better be good.
